Wanneer u tijd doorbrengt in de natuur, of het nu gaat om wandelen, vissen, jagen, varen of een andere activiteit, kan er iets onverwachts gebeuren. Iemand in uw groep kan een medisch noodgeval krijgen, of u kunt gewoon verdwalen. Wat de reden ook is, u zult waarschijnlijk een enorme opluchting voelen nadat u eerst instinctief 112 op uw mobiele telefoon hebt gebeld en aan de andere kant te horen krijgt: “County Dispatch, wat is uw noodgeval?”. Maar bedenk ook hoe verschrikkelijk het zou zijn om te ontdekken dat u helemaal geen bereik hebt, of, net zo erg, dat uw telefoonbatterij binnen enkele seconden na het gesprek leeg is. Helaas gebeuren beide maar al te vaak in de wildernis.

Als instructeur voor overleven in de wildernis wil ik graag zes belangrijke veiligheidstips met u delen, zodat u zich beter kunt voorbereiden om uzelf en anderen te beschermen in geval van nood tijdens uw volgende avontuur in de natuur.

1. Gevonden worden is grotendeels jouw verantwoordelijkheid

In elke noodsituatie heb je zeven overlevingsprioriteiten, waarvan signalering – het vermogen om effectief de aandacht te trekken en hulp te vragen – er één is. In tegenstelling tot wat velen lijken te geloven, is de simpele realiteit dat gevonden worden vooral jouw verantwoordelijkheid is, niet die van de reddingswerkers.

Dat komt doordat zoek- en reddingsteams meestal niet zozeer vertrouwen op helikopters met hightech detectieapparatuur om je te lokaliseren, maar eerder op “laarzen op de grond”. Maar zelfs als ze dat doen, zou je waarschijnlijk nog steeds de spreekwoordelijke speld in de hooiberg blijven. Tijdens een spraakmakende zoekactie voor de kust van Florida, een paar jaar geleden, voerde de kustwacht een grootschalige zoektocht uit die het equivalent van Pennsylvania en West Virginia samen besloeg, op zoek naar twee vermiste boten. Dus als je jezelf in zo’n situatie bevindt, zul je beter begrijpen dat het hebben en gebruiken van het juiste signaalmiddel je kansen om gevonden te worden enorm kan vergroten.

Beschouw reddingssignalering daarom als een proactief proces dat idealiter niet alleen op passiviteit of, erger nog, geluk vertrouwt.

2. Vertrouw niet te veel op uw telefoon

Mobiele telefoons zijn absoluut een belangrijk signaalmiddel. Er zijn immers maar weinig apparaten die ons in noodgevallen de mogelijkheid bieden om direct en in realtime met iemand te praten. Dit is niet alleen handig, maar kan ook geruststellend zijn, om het zachtjes uit te drukken. Toch hebben mobiele telefoons een paar nadelen.

Te veel mensen stellen te veel vertrouwen in deze apparaten, waardoor we geneigd zijn risico’s te nemen die we anders zouden vermijden (waardoor we in de problemen komen). En velen beseffen niet hoe snel de batterij van een telefoon leeg raakt in afgelegen gebieden. Wanneer we dan toch in de problemen komen, realiseren we ons pijnlijk dat we er te veel op hebben vertrouwd, ten koste van andere soorten signaleringsapparatuur. Stel je bijvoorbeeld voor dat je, als je verdwaald raakt tijdens een dagwandeling, zelfs als je een centralist telefonisch kunt bereiken, je locatie nog steeds kunt doorgeven? Of zou je de vele telefoontjes kunnen plegen die vaak nodig zijn tijdens een zoektocht?

3. Kies signaalapparatuur op basis van een combinatie van factoren

Kies signalisatiemateriaal dat het beste past bij uw buitenactiviteit, de weersomstandigheden en het terrein.

Wat ik meeneem tijdens het kajakken op zee verschilt dus van wat ik meeneem tijdens een wandeling in de woestijn of in de bergen. Een rookfakkel is bijvoorbeeld kilometers ver te zien op open water of in de woestijn, omdat er weinig obstakels zijn, maar in het bos is het minder praktisch, waar de rook waarschijnlijk moeite heeft om boven het bladerdak of een bergkam uit te stijgen.

Het weer is een belangrijke factor voor de effectiviteit van signalering. De flits van een signaalspiegel is op een zonnige dag meer dan 65 kilometer ver te zien, maar is veel minder effectief bij bewolkt weer.

En vergeet niet te leren wanneer, waar en hoe u uw signaalapparaat moet gebruiken voordat er een noodsituatie ontstaat. Zelfs de eenvoudigste instructies op uw signaalapparaat zullen onder stress onbegrijpelijk voor u lijken.

4. Eén is Geen, Twee is Eén

Er bestaat een spreuk in het leger: “Eén is geen, twee is één, drie is twee.” Hoewel het in eerste instantie misschien cryptisch klinkt, is de betekenis kristalhelder: kies en draag reddingssignaleringsmiddelen op basis van redundantie. Dat wil zeggen dat je nooduitrusting minstens twee verschillende , idealiter meerdere , soorten apparaten moet bevatten.

Als ik bijvoorbeeld een dagje op pad ben, draag ik niet slechts één reddingsspiegel. Ik draag er één in mijn zak en nog één in mijn noodtas voor het geval ik de eerste kwijtraak. En hoewel beide spiegels zeker effectief kunnen zijn op een zonnige dag, zijn ze beide nutteloos op een bewolkte dag. Daarom draag ik ook twee fluitjes, plus extra uitrusting op basis van de andere factoren die ik al noemde.

5. Improviseer als het moet

Soms beïnvloedt de Wet van Murphy zelfs de best voorbereide, dus onthoud dat improvisatie en aanpassingsvermogen de essentie van overleven zijn. Dus, als je moet, gebruik dan wat je hebt, of kunt vinden, zo goed als je kunt en met je verbeelding.

Zo slaagde een beroepsvisser, die al enkele weken verdwaald op zee op zijn boot had doorgebracht, er een paar jaar geleden niet in de aandacht te trekken van een passerend vliegtuig. In zijn wanhoop greep hij een brandblusser, hief deze boven zijn hoofd en drukte op de hendel. Hierdoor ontstond een enorme witte CO2-wolk die contrasteerde met de blauwe zee en de aandacht van de piloot trok. De piloot waarschuwde vervolgens via de radio de kustwacht, die de visser een paar uur later redde.

6. Vermijd idealiter improvisatie

In de buitensportwereld, en met name onder wandelaars, heerst te vaak de gedachte dat het acceptabel is om zo min mogelijk uitrusting mee te nemen. Immers, zoals ik uit eigen ervaring weet, wordt zelfs een extra pond zwaarder gedurende de dag. Bovendien putten velen hun overlevingskennis uit zogenaamde reality-tv-programma’s die improvisatie benadrukken met slechts een paar hulpmiddelen, meestal slechts een mes. Naar mijn mening is dit kortzichtig, zelfs dwaas.

Hoewel wat je vanuit een luie stoel ziet er misschien makkelijk uitziet, zal het plotseling minder lijken als je verdwaald, gewond, nat, koud of al die dingen tegelijk bent. Daarom is voorbereiding de essentie van overleven. Dus als je binnen enkele minuten om hulp kunt roepen in plaats van binnen enkele uren of dagen – misschien zelfs niet altijd – dan is de kans dat je levend thuiskomt bij je dierbaren, die extra uitrusting goud waard.

Een van de meest effectieve signaalmiddelen die ik al mijn klanten aanbeveel, is een Personal Locator Beacon ( PLB ) . De PLB is een elektronisch signaalapparaat, niet veel groter dan je vuist, dat, wanneer je simpelweg de antenne omhoog zet en op een knop drukt, een signaal naar een satelliet stuurt die wordt gemonitord door het leger – geen commerciële onderneming, die iemands sms of bericht op sociale media voorrang kan geven boven mijn noodgeval – die vervolgens je locatie identificeert en onmiddellijk lokale zoek- en reddingsdiensten, zoals de kustwacht, op de hoogte stelt.

Ik raad doorgaans de PLB’s van ACR Artex aan, omdat ik die zelf ook bij me heb tijdens mijn eigen buitenavonturen. Hun apparaten zijn betrouwbaar, gebruiksvriendelijk en uiterst effectief bij de meeste soorten activiteiten, terreinen en weersomstandigheden. Het geeft me veel vertrouwen, wetende dat als mijn eerste pogingen om hulp te vragen mislukken, of als ik te ernstig gewond raak, hulp slechts een druk op de knop verwijderd is.

Conclusie

Vergeet nooit dat, ongeacht welke signaalmiddelen u meeneemt, overleven begint vóór de noodsituatie .

Over de auteur

Erik Kulick is de oprichter van de True North Wilderness Survival School. Hij is politieagent, ambulancemedewerker, Wilderness EMT en Fellow van de Academy of Wilderness Medicine. Hij is verschenen in nationale en internationale media, waaronder CNN, Associated Press en Backpacker. Wilt u meer over Erik weten? Bezoek hem dan op LinkedIn en volg hem op Facebook .